Choroba Pageta, zwana także zniekształcającym zapaleniem kości jest przewlekłą, nieuleczalną chorobą kości o charakterze metabolicznym, w przebiegu której zmianie ulega struktura kości i znacznie zmniejsza się jej wytrzymałość. To powoduje powstawanie zniekształceń, deformacji i większe ryzyko złamań.
Po raz pierwszy została opisana w 1876 roku przez Jamesa Pageta i stąd też wzięła się jej nazwa. Dotyczy głównie osób po 40 roku życia, nieznacznie częściej mężczyzn niż kobiety, a u młodych jest obserwowana bardzo rzadko. Przyczyna choroby nie jest znana. Przypuszcza się, że może ona mieć podłoże genetyczne. Według przeprowadzonych dotychczas badań wynika, że około połowa przebadanych miała w pierwszej linii pokrewieństwa osoby cierpiące na chorobę Pageta. Czasami pojawienie się choroby Pageta kojarzone jest także z przebytą infekcją wirusową.
Początkowymi objawami choroby Pageta są:
Najczęściej ogniska chorobowe występują w:
Objawy są mało specyficzne, dla postawienia pełnej diagnozy wykonuje się serię badań laboratoryjnych i obrazowych. Najważniejszymi z nich są:
Czasami choroba Pageta przebiega bezobjawowo, a wykrywana jest przypadkowo w trakcie badania rentgenowskiego wykonywanego np. po złamaniu kości.
Wraz z rozwojem choroby zmiany pogłębiają się prowadząc do zniekształceń i deformacji sprzyjających złamaniom a także powstawaniu zapaleń stawów. Uszkodzenia w miejscach objętych procesem chorobowym zwykle przebiegają z obfitym krwawieniem. Choroba Pageta może także doprowadzić do zwyrodnień stawów. Utrzymujący się stan zapalny wpływa na jakość płynu stawowego, tym samym na odżywienie chrząstki stawowej. To może spowodować przedwczesne zużycie stawu. W przypadku, gdy procesem chorobowym zajęte są kości długie mogą one ulec wygięciu, co powodować będzie nieprawidłowe ustawienie powierzchni stawowych. Gdy chore kości ulegają pogrubieniu zmniejszona zostaje przestrzeń międzystawowa i niszczeniu ulegają powierzchnie stawowe. To powoduje dodatkowy ból i również prowadzi do rozwoju zmian zwyrodnieniowych.
Przyczyna choroby nie jest znana. Nie ma też specjalnych zaleceń które mogą zapobiegać pojawieniu się choroby. Istotne jest zgłoszenie się do specjalisty w możliwie jak najkrótszym czasie od wystąpienia pierwszych objawów, lub zaobserwowania nietypowych dolegliwości.
mgr Monika Musialik-Skinderowicz
Absolwentka Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach kierunku Fizjoterapia.