Staw ramienny łączy kości ramienną z łopatką i ma największy zakres ruchu kończyny górnej. Powierzchnie stawowe utworzone są przez głowę kości ramiennej i panewkę stawową łopatki.
Panewka stawowa jest pokryta chrząstką szklistą, na jej brzegu jest nałożony dookoła pierścień włóknisty-obrąbek stawowy, który dodatkowo pogłębia powierzchnie stawową i ułatwia ruchy w stawie.
Powierzchnia stawowa panewki jest zwiększana dzięki temu występuje duża ruchomość stawu. To sprawia, że torebka stawowa tworzy luźny , obszerny worek. Mięśnie obracające ramię (mm. podłopatkowy, nadgrzebieniowy, podgrzebieniowy, obły mniejszy) otaczają dookoła torebkę i przyczepiają się do niej, a tym samym ochraniają ją i wzmacniają- stanowią ochronę czynną torebki.
Najczęściej to niewłaściwa postawa prowadzi do zmiany prawidłowego ułożenia względem siebie poszczególnych elementów stawów, torebek stawowych, wiązadeł i mięśni.
Więzadła biernie wzmacniają torebkę stawową
Więzadło kruczo-ramienne (ligamentum coracohumerale) jest silnym, płaskim więzadłem , przyczepia się do podstawy i brzegu bocznego wyrostka kruczego oraz do guzka większego i mniejszego kości ramiennej. Funkcje: hamuje ruchy przywodzenia i dźwiga ramię w normalnym , opuszczonym położeniu, przeciwdziałając zsuwaniu się głowy kości ramiennej z panewki. więzadła obrąbkowo-ramienne (ligamenta glenohumeralia), górne, środkowe i dolne- przyczepiają się dokładnie tak jak błona włóknista torebki stawowej.
W bezpośrednim sąsiedztwie stawu ramiennego znajduje się kilka kaletek maziowych. Wypełnione płynem zbliżonym w składzie i konsystencji do płynu stawowego, zapewniającym gładkie przesuwanie się poszczególnych elementów barku pomiędzy sobą.
Kaletki znajdujące się w stawie to:
Staw ramienny jest stawem kulistym wolnym, umożliwia to wielostronne ruchy w stawie:
Chodź zawsze wyprostowany - utrzymanie odpowiedniej postawy ciała jest istotne dla kręgosłupa ale także stawów barkowych. Wymuszona, nienaturalna pozycja utrzymywana przez długi czas prowadzi do wyłączenia z użytku niektórych mięśni, co ma wpływ na stabilność stawu.
Konflikt podbarkowy - jest to patologia przeciążeniowa prowadząca do stanu zapalnego kaletki podbarkowej. Pierwszymi objawami jest ból okolicy wyrostka barkowego po wysiłku fizycznym. Problem rozwija się najczęściej z powodu zaburzenia równowagi między działaniem mięśnia naramiennego a mięśniami stożka rotatorów (stabilizatory stawu ramiennego).
Uszkodzenie stożka rotatorów - stożek rotatorów jest to miejsce przyczepu mięśni idących od łopatki do kości ramiennej. W wyniku przeciążenia lub sumujących się mikrourazów może dojść osłabienia a nawet przerwania stożka. główne objawy to ból barku, ograniczenie ruchu barku i osłabienie siły ramienia.
Niestabilność stawu ramiennego - o niestabilności stawu ramiennego mówimy gdy podczas ruchu występuje nadmierne, bolesne przesunięcie głowy kości ramiennej w panewce. Zdarza się to szczególnie przy ruchach o dużym zasięgu. Oprócz epizodów nawracających zwichnięć lub podwichnięć (-wypadaniebarku) może towarzyszyć uczucie niepewności barku lub nawet ból i ograniczenie ruchu ze względu na obawę ponownego zwichnięcia. Niestabilność jest najczęściej następstwem pierwszego urazowego zwichnięcia barku u osoby młodej.
Magda Łazarska, mgr fizjoterapii